dawno nie pisałam, bo nie wiem co pisać.. nie potrafię zebrać słów w zdania. chyba mam za dużo do powiedzenia, a chciałabym, naprawdę, chciałabym wam wszystko pisać. chciałabym, abyście wiedziały. nie potrafię jakoś.. brak mi słów. albo znów zamykam się w sobie. nie wiem co mogę zrobić, aby to zmienić. chcę tu pisać, mówić, wyrzucać z siebie wszystko. dosłownie wszystko!

więc zacznę.. po pierwsze, pokłóciłam się z przyjaciółką. nie wiem o co jej chodzi, ale czasami odnosiłam wrażenie, że nie lubi słuchać, gdy mówię o swojej miłości. gdy np. chciałam się wyżalić, bo wiadomo, że każdy się kłóci, a ja chciałabym komuś powiedzieć, że mi smutno.. to ona jakby to zlewała. zaczynała inny temat, miała to w dupie. później zaczęła mi zarzucać, że w ogóle nic jej nie mówię, aż w końcu stwierdziła, że w ogóle jej nie słucham i żebym już niczego od niej nie wymagała. nie odzywa się już tydzień, a ja chyba nie mam sił znowu tego przechodzić, bo naprawdę często się kłócimy, gdy jestem zakochana.. i nie wiem czy to jej wina czy też moja. 

po drugie, 24 maja miał być najpiękniejszym dniem w moim głupim i nudnym życiu. miałam wtulić się w jego ramiona i zostać w nich na jakieś 1,5 miesiąca. niestety.. ten dzień przesunął się o długie 17 dni, a ja nadal czekam na niego.. i nie mogę się doczekać. i nie mogę pogodzić się z tym, że będę go miała krócej o te 17 dni. nie mogę się nasycić, rozmowy przez telefon, wysyłanie wiadomości i rozmowy na skype mi nie wystarczają. chcę go w końcu poczuć i mieć blisko siebie. jemu zresztą też. oboje wyczekujemy tego dnia. ah i żeby nie było, to nie jego wina, że nie mógł przyjechać.. cholerna praca. tęsknie za nim najmocniej. już niedługo go zobaczę. 11 dni. 

po trzecie (sprawy mniej ważne), w szkole idzie mi nawet dobrze. nigdy wcześniej w technikum nie było tak dobrze. trochę zdrowie mi szwankuje, to przez to zmęczenie, ale w poniedziałek mam zamiar wybrać się do lekarza i sprawdzić co i jak. mam nadzieję, że wszystko będzie w porządku. i tak właściwie to brakowało mi tego miejsca. tęskniłam za blogowaniem i blogerkami. naprawdę! muszę tu zacząć częściej zaglądać!